dag 9, 2 april

Dag 9, 2 april. Tsja, wat zal ik nu eens over vandaag vertellen. Het was een bijzondere dag. Vanochtend na een zeer koude nacht (maar in onze camper brandt de kachel) vertrokken uit het niets zeggende dorpje Panguitch in Utah. We stonden daar op een kleine rustige camping, de gasten waren op 1 hand te tellen. Vaste ritueel is eerst een pompstation op te zoeken om de grote dorst van onze reismaat te lessen. Daarna op naar de Interstate 15 richting Las Vegas. Afstand ongeveer 400 km. Daarvoor moesten we eerst nog een colletje nemen om in het dal op deze weg uit te komen. Daarbij zakte de temperatuur tot onder nul. Eenmaal op deze snelweg liep de temperatuur snel op. We zijn vandaag door drie staten gereden, Utah, Arizona (net een puntje) en Nevada. In deze laatste staat ligt Las Vegas. Ik had het gisteren over een toeristische route die we gevolgd hadden. Vandaag geen toeristische route op de planning, maar man, wat hadden we vandaag weer prachtige uitzichten. Als deze snelweg op deze manier door Europa zou lopen dan zou de kaart groen kleuren van het toeristische gehalte. Zo niet hier, heel gewoon toch een snelweg tussen allerlei enorme rotspartijen en valleien met spectaculaire bochten en scheidingen van de rijbanen? Hoe dichter wij bij Las Vegas kwamen hoe verder de temperatuur weer opliep tot een zeer aangename 24 gr. Het werd ook weer steeds drukker op de weg met opvallend veel vakantieverkeer. (paasweekend?) Dit laatste betekent in Amerika weer genieten van de meest imposante combinaties. Af en toe een heerlijk Amerikaans nummer op de radio en de dag kan niet meer stuk.
En dan ineens op de top na een klim in de snelweg ligt daar in de verte een grote stad. Hé, maar Las Vegas is nog 33 kilometer. Dat kan toch niet Las Vegas zijn dan? Of toch wel. De kaart erbij, nee er ligt geen andere stad meer voor Las Vegas. Dat kan toch nooit nog 33 kilometer zijn? Wel dus. Het leek alsof deze stad nog een paar kilometer weg was, maar de routeplanner gaf toch echt 33 kilometer aan. Deze weg loopt vanaf deze top rechtstreeks Las Vegas in, waarbij je om de “Strip”, de straat die we allemaal uit de films kennen, heen geleid wordt. Aan de zuidkant van Las Vegas had Annette een mooie camping gevonden, camping Oasis. Ik heb al eerder aangegeven dat de campings niet het gezelligheidsgehalte van Europese campings kunnen evenaren. Echter, deze camping is daar een uitzondering op. De entree doet niet onder voor een luxe camping in zuid Europa. De receptie lijkt wel de lobby van een duur hotel. De camping heeft dan ook 700 plaatsen, uitzonderlijk groot in Amerika. Een prachtig zwembad erbij en keurige plekken. (alhoewel dat laatste op zich op alle campings in Amerika prima voor elkaar is). We hadden niet gereserveerd, maar voor 1 nacht was nog wel plaats! Jawel, begin april en de camping staat tjokvol. Wij kwamen op de plekken waar je de camper achteruit op zijn plek moet zetten. Deze plaatsen zijn speciaal voor de kleine campers!?! De andere campers, en dat zijn de meesten, krijgen een “drive thru” plek. We kwamen wel nabij de ingang van de camping te staan. Tijdens een bak koffie had ik dan ook vanuit de stoel een prima zicht op de arriverende gasten. Met stomme verbazing heb ik naar deze binnen rijdende combinaties gekeken. Toegegeven, deze camping in Las Vegas zal mogelijk door de wat meer vermogende Amerikanen bezocht worden, maar jongens en meisjes ik raak maar niet over mijn verbazing heen welke combinaties hier echt als normaal beschouwd worden. Voorbeeld: Komt zo’n enorme touringcar, met dubbele assen aan de achterkant, hier dus een normale camper, de poort door. Achter deze bus een enorme dichte aanhangwagen (ook dubbele as) waar waarschijnlijk de auto instaat. Daarachter volgt een Chevrolet Silverado (zo’n enorme pick-up met dubbel lucht aan de achterkant) met ook een dichte aanhangwagen. Zullen wel twee gezinnen zijn, toch? Wat schetst mijn verbazing. De twee combinaties horen bij elkaar. Moeders in de Silverado en pa in de bus. Dan zullen er wel een hoop kinderen uit de bus komen. Nee, dus. Deze mensen zijn met z’n tweeën. Dan breekt mij de klomp.
Tegen de avond zijn we Las Vegas in gegaan. Daarbij moet je de “Strip” bezoeken. De straat waar het allemaal om draait. Met openbaar vervoer is de stad prima te bereiken. Wel af en toe even bukken voor de landende vliegtuigen. Je kunt ze bijna aanraken. In de stad hebben we gegeten. Een heerlijke burger. Kunnen ze wel in Amerika. Verder trekt ons dit gekkenhuis niet zo. Verschrikkelijk druk. Wel prachtige gebouwen en prachtige verlichting. Rond 21:30 waren we weer op de camping. Zo, Las Vegas hebben we ook gezien. (foto’s volgen later).