vierde dag 28 maart

Dag vier, 28 maart. Na een frisse maar heldere nacht zijn we omstreeks 08:00 uur vertrokken richting Denver. Een afstand van ruim 550 kilometer. Grappig als je langs de snelweg een bord tegenkomt: “Restaurant ahead, eat as much as you can”, en dan het adres ergens in Denver! Het is alsof je een reclamebord ( en dan gelijk 10 bij 10 meter!) in Leeuwarden tegenkomt met de advertentie van een restaurant in bijvoorbeeld Brussel! Geeft ook een indruk van de dimensies van dit land. Wij denken in kilometers, de Amerikanen in miles, daar begint het verschil al.
De snelweg tussen Emmeloord en Lemmer heeft een enorme middenberm, althans, dat vinden wij, hier moet je soms een verrekijker gebruiken om de andere helft van de snelweg te kunnen zien. Zoals ik al aangegeven had hebben wij een grote camper meegekregen. Ook hier, dat vinden wij, de Amerikanen denken daar anders over. Gisteren kwamen we ook weer zo’n kolossale bus tegen, met daarachter een personen auto (wordt als een aanhangwagen getrokken door de camper), uiteraard een grote pick-up. Maar in de laadbak van die pick-up stond ook weer een auto! Wij nemen de fiets mee achter op de camper en, voorruit het kinderzitje mag nog op de fiets blijven zitten.
Maar o wat is het hier mooi! En dan moeten de interessante plekken nog komen. Zoals gezegd onderweg naar Denver. Bij het passeren van de staatgrens, van Kansas naar Colorado, moesten we de tijd ook weer een uur terug zetten. Met de wisseling van een uur vooruit in Nederland betekent dit inmiddels een tijdsverschil van 8 uur. (in Arizona komt daar nog een uur bij). Bij de eerste de beste rustplaats langs de snelweg treffen we een keurig verzorgd toeristeninformatie loket aan met twee medewerkers die je van alles mee willen geven over Colorado. Kijk, zo promoot je een land (staat). Inmiddels is de temperatuur opgelopen naar 25 graden. We hebben de winterkleren verruild voor korte broek en T-shirt. In plaats van de verwarming (vanmorgen) is het nu tijd voor de airco! Onderweg genieten we van de enorme vergezichten en langzaam aan wordt het glooiende landschap steeds iets glooiender, in de verte zien we de Rocky Mountains opdoemen.
Bij een van de afslagen (zeer schaars op deze weg, en vaak alleen voor een nederzetting met eettenten, tankstations en motels), zien we na de afslag in het open veld een soort van rodeoshow, shit, jammer dat we dat niet wisten, hadden we de afslag gepakt en hadden we kunnen kijken.
Onderweg komen we vanuit Denver ook enkele auto’s met skiboxen op het dak tegen. Zeg maar, de route richting de Alpen, maar dan zonder de file’s. Als we in de buurt van Denver komen wordt het wel een stuk drukker, maar file’s hier, nee die zijn er niet.
In Denver treffen we bij de eerste camping niemand aan (camping staat wel vol). Een vriendelijke Amerikaan (was ook net aangekomen maar had gereserveerd en gaat de komende weken hier in Denver werken, zie je wel dat dachten wij al) helpt ons en verteld ons honderd uit over de mogelijkheden. Maar ook dat wifi niet werkt op deze camping, wel kabel TV. Op naar de volgende camping aan de andere kant van de stad. Daar staan we nu aan de voet van een berg. Een keurige camping met nog een paar plekken vrij. Ons is verteld dat veel Amerikanen voor het weekend naar deze “stads” campings komen, mij is niet helemaal duidelijk waarom?